Zbyt prosty wiersz(yk) dwunożny
Z przymrużeniem ocząt ;)
pończochy moc
mnie bodzie w krok
obślinia wzrok
i wciąga w mrok
szpilkowy czar
czyści ze skal
normalność mą
ostrością swą
dwunożny cud
już kopie grób
gdzie cisnąć chce
zasady me
widokiem swym
szelestem złym
zamienia szlak
w ognisty trakt
uciekać! gdzie?
pojmały mnie
te nogi dwie
szpilkowe twe
autor
NocnyWilk
Dodano: 2020-11-27 00:57:11
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
A mnie dziwi i o wybaczenie proszę bo odpowiedź
pytaniem będzie.
Jak to jest, że zwykłe pończochy i do ognia idą?
A wiersz podoba mi się.
dwie nóżki na szpileczkach potrafią zamącić w głowie!
Gdy szpilka chce,
tak uwieść cię.
Na nic Twój strach,
już wszystko - ach!
W pończosze ślad,
twój wzrok tam wpadł
i szepcze, że
zostać tam chce...
Dobranoc. :)