Zdumienie
Tym, którym udało się kogoś wprawić w to cudowne zdumienie...
Ludzi tłum natarczywy,
Milion źrenic zczerniałych,
Strachu ucisk żelazny,
Ciężar pragnień skrywanych.
Samotności poczucie
Nigdy bólu nie wiło,
Dziś, nie mogę uwierzyć,
Że Cię wczoraj... nie było.
... i tym, którzy w tym zdumieniu zamarli.
autor
parole
Dodano: 2006-04-29 15:13:57
Ten wiersz przeczytano 575 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.