ZEGAR
w kryształowej kuli
zamarły słowa niewykrzyczane
rozpieniły się wrażliwością snów
i tylko stary zegar - strażnik
czuwa nade mną
jedynie czas przenikliwie
zagląda w duszę
już prawie nikogo tam nie ma
tajemniczość świec
zagadkowość oczu
nieprzewidziane ruchy
to już wszystko, co mi pozostało
autor
Gosia 22
Dodano: 2009-12-14 15:10:07
Ten wiersz przeczytano 512 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Zycie przeminie ale Twoja poezja zostanie,,,badz
dzielna,,pozdrawiam
z daleka.
nie rezygnuj, nie rezygnuj, jeśli sama się poddajesz
dwa razy szybciej wszystko tracisz, a melancholia
chwilowa , będzie jeszcze kolorowo.
wiersz melancholijny...o przemijalności... ale warto
wierzyć w to "COŚ" co odrzuci ciemne myśli....
pozdrawiam...