A zegar tyka
Inspiracja wiersza ,,Signum temporis" Janusz Krzysztof...
Panie
nie znam swojej godziny
a zegar tyka
i przybliża czas nieuchronny
jednie
w sercu Twym miłosiernym
tkwi nadzieja że rozliczysz
mnie bez słów
gdy stanę przed
Majestatem Twoim
ja wiem
znasz moje drogi
kręte
i te proste
łzy pełne bólu
słone i słodkie
noce koszmarne
i sny pełne marzeń
wtedy już wiedziałem
kim będę gdy dorosnę
upadałem
i powstawałem
siłę czerpię z Twej miłości
ptaki śpiewają dziś w drodze
kwiaty kłaniają się w pas
spójrz Panie na te drzewa
i na ten szumiący las
to wszystko będę musiał
z radością pożegnać
gdy nadejdzie mój czas
Autor Waldi1
Komentarze (19)
Wszystko co dobre i piękne na tym świecie, trudno
będzie zostawić...
Jak jesteśmy młodzi, to takie tematy są rzadko, ale z
wiekiem zaczynamy myśleć, że może już wkrótce
pożegnamy się ze światem i z najbliższymi. Serdecznie
pozdrawiam.
Za Bartkiem.
Dobranoc, Waldku.
Każdy z nas będzie musiał coś pożegnać, gdy nadejdzie
czas... Ale tymczasem - jesteśmy. I z tego trzeba się
cieszyć i czerpać.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam Was serdecznie, dobrej nocy :-)