Zegnajmy razem piękne ciepłe lato
Pod cieniem już pustych drzew z owoców
Spoglądam w ich cienie smugą długą
Ranek w moim sadzie jeszcze pełen czarów
Rozpuścił na trawę wstęgę słońca, złotą
smugą
Tym pięknym widokiem , ranek mój zbudzony
Tobie piękno wskazuje, zdejmuję pajęczyn
zasłony
Odsuwam twoje dziewczyno nocne zaklęcia
W ogrodzie, przytulam ciebie i biorę w
objęcia
Z pobliskich pól jesienna melodia wiatrem
leci
We mnie rodzą się dla ciebie poetyckie rymy
Wzruszam się słowem, łza w oku mi świeci
Zegnajmy razem cieple lato, jego ostatnie
godziny
Bolesław
Autor:slonzok
Komentarze (6)
wiersz ładny,nastrojowy...chciałabym lato zatrzymać
jak najdłużej...lecz nic tu człowiek nie wskóra
,wszystkimi porami rządzi matka natura...pozdrawiam
Nie chciałabym nigdy żegnać lata,ale trzeba
będzie,niestety...bardzo ładny,ciepły,romantyczny
wiersz...pozdrawiam serdecznie...
Żal lata lecz jeszcze drzewa się zielenią nadzieją :)
Potrafisz pięknie malować słowami.
Panie Bolesławie, przepiękny obraz :-) ja też tak chcę
:-)
Zegnajmy lato w sercach i ogrodach,przywitajmy
radosnie kolorowa ,piekna jesien.Sliczny wiersz!
Pozdrawiam cieplo+++