Zero

Znów beznamiętnie modlę się do obrazu.
Nie znajduję słów, myśli uciekają.
Pójdę jutro do kina albo do teatru.
Nie chce mi się, zostanę i policzę dziury.
Jedna w mej motywacji do dnia dzisiejszego.
Jutro świat będzie mój, dziś jestem trybem.
Druga dziura w pamięci.
Wczoraj świat miał być mój, a dziś…?
Trzecia dziura…, trzecia…, zapomniałem.
Chciałem wejść na drabinę.
Nie po to, by czegoś dosięgnąć. Po to, by wejść.
Ale pękł szczebel, ten pierwszy, złamałem nogę.
Wszystko mnie boli, odmroziłem sobie nadzieję.
I nie ma nic, osiągnąłem zero Kelvina.
I nie ma nic, dziś mi piekło zamarzło.

autor

rudibraun

Dodano: 2008-12-27 11:40:48

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie