W ziarenku
nawet kamień daje ciepło
gdy otula go promień słońca
wystarczy przyłożyć dłonie
by ogrzać ciało
róże rosną na omszałym kamieniu
i nie ronią łez
być złym na swój sposób
być dobrym na swój sposób
a może na podobieństwo Jego
nie chcę iść przez życie
z zaciśniętą pięścią
na cóż mi gniew i ból
człowiekiem jestem
i pozostanę bez rozmyślań
i odejdę bez namysłu
z ludzką twarzą kobiety
a serce rozdam
po kawałku każdemu
rozkwitną na nowo jak ziarenka maku
nawet po upływie wieków
Komentarze (45)
wiersz biały ale poetycko okazały
Przepiękny, pozdrawiam serdecznie :)
mariat, pięknie dziękuję za przemiłą wizytę i bardzo
ciepły, refleksyjny komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam
I niech się rozrasta ziarenko dobroci,
bo to nikomu nie zaszkodzi.
Pięknie dziękuję Szanownym Gościom za przemiłą wizytę
i bardzo ciepłe, refleksyjne komentarze. Jest mi
bardzo miło.
Serdecznie Was pozdrawiam
wibracja, pięknie dziękuję!
Serdecznie pozdrawiam
Roxi01, pięknie dziękuję!
Serdecznie pozdrawiam
Gdyby politycy pisali wiersze, dowiedzielibysmy sie
moze ich postawy. Roznilaby sie ona (z pewnoscia) od
tej przedstawionej w Twoim.
Brawo Poetko. :)
Pozdrawiam cieplo, Lariso.
Śliczny wiersz Lariso...
Pięknie napisałaś o tym, że chcesz każdemu ofiarować
kawałek swojego serca. To piękne.
Gdyby każdy ofiarował trochę ciepłych myśli innym
osobom - życie byłoby rajem.
Serdecznie i z uznaniem pozdrawiam Ciebie:)
Wiersz ma wyjątkową moc. Tylko "rozkwitną" średnio się
spina z wersami poprzedzającymi.
Rozdać serce po kawałku godne
naśladowania...pozdrawiam ciepło.
Za przedmówcami podpisuję się pod komentarzami + :D
Kłaniam się
Doskonała recepta na życie podana w ładnej formie.
Pozdrawiam.
Postawa godna pochwały...
Pięknie i mądrze...Pozdrawiam cieplutko Larisiu :*:)
Tak, przez życie łatwiej iść bez nienawiści. Wybaczać-
tak trudne, ale mozliwe.
Pięknie i mądrze.