Zimny

Zobaczcie! Młody człowiek śpi na trotuarze!
Całą noc? Nie wiadomo, kiedy słońce wstało
Pierwsze blaskiem promieni odśnieżyło ciało.
Czy go napadł kto w nocy? Nie widać obrażeń
Ani krwi, toż złoczyńcy łeb by mu rozcięli,
Pewnie zasłabł lub zasnął na śnieżnej pościeli.

Ktoś krzyknął - On nie żyje! Martwy, trup! Już po nim!
Widać przecież, że skóra zimnym wrzątkiem parzy,
Rumieniec lodowaty zakwitł mu na twarzy,
Mróz śmierci pocałunek złożył mu na skroni.
Dosyć słów! Trzeba działać, niech ktoś tłum rozgoni
I pomocy udzieli, dzwonić po lekarzy!

Doktor przyszedł, uklęknął gdzie młodzieniec leżał,
Dotknął szyi, odkleił skórę od kołnierza,
Pulsu szukał przez chwilę pod pokrywą szronu.
Chwała Bogu! - rzekł, po czym - wypisał akt zgonu.

autor

confessio

Napisany: 2012-04-27 Dodano: 2012-04-28 19:57:52

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie