Złość

I przyszła do mnie dzisiaj złość okrutna
I przysłoniła dobroć mą ludzką.
W sercu zaczęło kotłować się bardzo
Myśli szaleją, dlatego jest strasznie.

Złość ta okrutna już kipić zaczyna,
Serce wyrywa, z dobroci wymiera.
Myśl ta okrutna życie zatruwa
Złość dziś niedobra ludzkość odbiera

Siedzę sam w domu i złość ze mną siedzi
Nie chcę się złościć, nie chcę się gniewać.
Złość mnie wciąż dręczy, dobroć zniknęła.
Chcę zasnąć już nagle, by gniew odstąpił.

autor

Mario Budziński

Dodano: 2005-12-17 21:42:43

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie