Złote Bursztyny Pamięci
Seledynowa tafla areału wodnego,
Srebrem koloru nadzwyczajnego,
Lśniła kiedyś czystością łzy,
I mogły w niej kiedyś perły być,
A teraz ...
Teraz na brzegu smog czarnej piany
I swąd skądś nierozpoznany
I szare smutne fale,
Już nie seledynowe, ani nie białe.
A z piękna tego przeszłego
Nie zostało nic lepszego
Jak stare muszle, piasek srebrzysty
I one ...
Bursztyny złotem zatopione,
Kryjące w swych wnętrzach
Pamięć całą,
Tą piękną i tą zapomnianą.
autor
Biała Lilia
Dodano: 2007-09-18 15:33:16
Ten wiersz przeczytano 800 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
piekne bursztyny zdobią pamięc twoją, stare muszle i
piasek srebrzysty niczego sie nie boją...bardzo
lirycznie i nastrojowo..