złote pierścionki (IV)

Historia umieszczona w historii... Pięknie.

Dziękuję kochani za tak liczne komentarze w temacie
wiersza :*)
Marylko, Fluid, Krystek, Roxsana, Krzemanko, Mariuszu,
Jastrz, Milasku, Promyczku-Aniu, Artur S, Anno,
Mgiełko, Ireneo, Norbercie, Renatko, Mamusia45,
Kazimierzu, Wojtku, Sławku, Mily, Anula, Wolny duszku,
Marianno, DWC, Turkusowa Aniu, Wiktorze, Amorku,
Stello Jagódko, M.N. > pozdrawiam serdecznie, życząc
miłego dnia i tygodnia :)

Cóż znaczą rodowe pamiatki i sentymenty gdy dzieci
płaczą z głodu... Pozdrawiam Małgosiu.

Poruszający.
Pozdrawiam:)

Śliczne takie pierścionkowe odsłony.

Przykre są takie wyprzedaże - rozstania z tym co -
bylo rzeczywistością, a staje się wspomnieniem bez
sladu.
dobrze ujęte.
Pozdrawiam Malgosiu:)

Piękny, przejmujący, życiowy wiersz...
Serdeczności ślę:)

jeśli za bochenek chleba to warto...pozdrawiam

dla matki dzieci są najdroższym skarbem - żaden
pierścionek nie jest tak ważny...
pozdrawiam serdecznie:-)

od brylantu, sorry:)

Nakarmienie dzieci było z pewnością ważniejsze do
brylantu,
czasem życie zmusza nas do tego typu historii, znam to
z autopsji...
Gdyby to był mój tekst, pozbyłabym się i -
napisałabym z brylantem misternym i koronkami wokół,
ale to Autor o tym decyduje, to tylko moje odczucie.
Pozdrawiam i życzę miłej reszty tygodnia Małgosiu :)

Nie mam pierścieni, więc co pozostało,
gdybym był wredny, powiedziałbym... ciało.

Pozdrawiam Małgorzato, zgadłem?

Słusznie zrobiła.
Pozdrawiam

Najgorsze jest to, że kiedy człowiek jest w potrzebie,
to sprzedaje biżuterię za bezcen. Ale wtedy trzeba
sobie powiedzieć, że biżuteria jest jedynie dodatkiem.
Można prowadzić duchowo bogate życie i obejść się bez
niej.
Znakomity wiersz Małgosiu.
Ślę moc serdeczności. :)

Witaj Małgosiu ;) piękny kolejny wiersz i chociaż w
nim trochę smutku potrafisz wspaniale wytworzyć
nastrój. Sytuacje życiowe często wymagają od nas
pewnych wyrzeczeń a dla najbliższej osoby nawet
poświęcenia.Pięknie z przyjemnością
przeczytałem.Pozdrawiam serdecznie miłego wieczoru.