w złotym polu...

W złotym polu stoi czarny jak smoła
strach
nie boją się go kruki i wrony
one mają silne dzioby i szpony
Farba czerwienią z płotu kapie na zieleni trawę
kruki dziobią łachy stracha i mają zabawę
nieopodal szumi dąb,jego liść pięknie się zieleni
a w szopie pod dachem buduje gniazdo królowa szerszeni

Na werandzie dziadek zasnął w bujanym fotelu
na złodziei skrzydlatych strzelbę ma czy trafi ich wielu?
Czasem tylko gdzieś do beczki wpadnie jakiś kot
lub zastuka mocno kowalski młot
i tylko małego stawu odgłos ruchu fal
odpływa gdzieś ze snami w dal

autor

Franz

Dodano: 2007-03-14 12:23:11

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie