zmartwychwstanie marzeń

przyjaciółce za ukazanie świata z innej lepszej jego strony

Żyjąć w półmroku nie widziałem
jasnych kolorów-niemal oślepłem
gdy ujrzałem biel ...
opowiadali -sądziłem ,że to kłamstwa,
do dnia gdy cię ujrzałem jak
przybyłaś-niczym niż głęboki
wypeniając się nad ziemią
zaschniętych marzeń by móc je
ożywić jak wiosna drzewko jabłoni
skrapiając je deszczem optymizmu

dziękuję ci za to i proszę -zostań
Biały Kruku!

amicus verus rara avis est

autor

zwyczajny

Dodano: 2007-01-30 06:03:46

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie