Zniknąć

Zostawić wspomnienie chwili łączenia gorących ustek
I zniknąć tak, jak nam znika ,,dzisiaj'' za sprawą ,,jutra'' ,
Ciszej niż to potrafią szkoleni Samurajowie,
Mniej drastycznie niźli lis na potrzebę futra…
Zniknąć niezauważonym przez całą rasę ludzkości,
Jedynie względem odbiorcy fałszywych pląsów języka,
Wygasnąć jak stara gwiazda, dopiero; ledwie odkryta
Jakby powstała z serca raz jeden grana muzyka.
Niepostrzeżenie, a jednak… ,a jednak, obecne wszędzie,
Zniknąć, pozostawiając smak śliny na cudzych wargach,
Zapomnieć, stając się głuchym wśród łez niedoszłej miłości,
Z bezdusznym łokciem opartym na serc bezgłośnych skargach.
Wprawiając żywy telefon w powolny tok umierania,
Dołączyć nową jednostkę do wielu ,,chodzących pustek'' ,
Szukając kolejnych ofiar, naiwnych w słowie ,,nadzieja'' ;
Zostawić wspomnienie chwili łączenia gorących ustek.

Oparte na własnych doświadczeniach. Dla Szczupaka...

autor

Niezwykła17

Napisany: 2011-04-09 Dodano: 2011-04-11 20:42:32

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie