Zołza ( ? )

...do miłości nikogo nie można zmusić...może woli być
wolna ...poprostu daj jej żyć...

Ach, a nuż o miłości sobie kiedyś ta zołza przypomni i
wróci. Intrygujący wiersz.

jakoś ta twoja zołza tak słabo zołzę
przypomina...ładnie i ciepło...

w ciepłym klimacie piszesz o zołzie ,ładny wiersz.

Widzę tę kobietę w wierszu kroczącą swoja piękną
,kwieciem usłana drogą.Dumna, nieposkromiona, ale
serce na dłoni.Wierszem autorka zmusza do roszenia
komórek mózgowych.

Nieszablonowo i bardzo ciekawie.

Twoja zolza nie jest do konca taka zolza. Jest
wlasciwie bardzo dziwna zolza, taka bardziej ludzka,
znosna. Pieknie napisane

hm...zołza?...podchwytliwy tytuł...ta o której piszesz
raczej nie wygląda na wredne babsko tylko na
samodzielną kobietę pełną ciepła/te kwiaty co
rozdaje/ale na pewno nie dająca się zaszufladkować i
wie co chce od życia,dla mnie ten strzelec też ma
podwójne znaczenie/nie tylko znak zodiaku/wiersz jest
świetny,można go czytać kilkakrotnie i interpretować
na różne sposoby...a może to autobigrafia w tabletce
hm.. świetnnie napisany,ciepły czyta się z wielką
przyjemnością jak każdy Twój wiersz

Tak, strzelczyni jak trafi to boli-pozdrawiam!

nie dała się zamknąć w schemat, wybrała wolność
kosztem miłości, bardzo lubię twój styl pisania

Ciekawa ta "zołza" w Twoim wykonaniu... Pozdrawiam.

No tak życie nie pieści,ale bez celu też nie idzie
chodzić w kółko,a co ma być to i tak będzie,a kiedyś
podejść musisz..powodzenia

ciekawa konwencja. jeszcze będzie przepieknie...
pozdrawiam ciepło ;) +

jak zwykle u Ciebie ładnie i ciekawie, jak na polu,
wielkim polu interpretacji :)

Miłość jest wolna i dumna przyjdzie gdy pragnąć zaczną
Bardzo podoba mi się Twój wiersz to zbuntowane
uczucie i nieraz dystans jest lekiem aby była Na tak!