Zraniona dusza
Ciemna i głucha jest noc,
pusty bezbarwny wstaje dzień,
smutek żałośnie w sercu gra,
pajęczyną opłątał zły lęk.
Stoję na krawędzi przepaści,
los się nikczemnie uśmiecha,
iskierki nadziei zagasił,
na duszy się rozlał jak rzeka.
Łzy rozpaczy po szybie dzwonią,
marzenia zwiędły jak róży kwiat,
ostre kolce w serce wbiła,
krwawy zostawiając ślad.
autor
Mariola Cuore
Dodano: 2016-03-29 11:08:26
Ten wiersz przeczytano 1318 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Piękny i bardzo smutny wiersz
Mariolko, życzę wszystkiego dobrego - nadziei,
optymizmu i jak najwięcej radości, którą wierzę,że
jeszcze odnajdziesz.
Pozdrawiam ciepło!
Dziękuję Mariolu:)
Napisz do mnie.
Pozdrawiam :)
pięknie, ale bardzo smutno i wzruszająco:) pozdrawiam
Mariola
Piękny chciaż bardzo smutny by nie powiedzieć
dramatyczny wiersz Przytulam do serca Mariolko i życzę
wiele sił i ogromnej wiary w leszy świt w pogodne
jutro
Po prostu ślicznie. Czy już jest dobrze?
Pozdrawiam Mariolko serdecznie.
Smutny wiersz, a może jeszcze się wszystko ułoży.
Tulę duszyczkę zranioną, żal dobrym wierszem rzucony.
potrzeba dużo czasu, aby podleczyć zranioną
duszę,,,pozdrawiam :)
zraniona dusza sie podleczy potrzeba czasu
serdeczności
Pięknie i zarazem smutno. Mariolko życzę, by los, jak
najszybciej uśmiechnął się do Ciebie i wszystko
zmienił na lepsze.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Bardzo smutny wiersz,ale idzie wiosna z
marzeniami.Popatrz w koło jak pięknie.Może i w Twoim
sercy wiosna się zalęgnie.Jak te ptaszki
maleńkie.Pozdrawiam.
Pięknie napisana Zraniona dusza pozdrawiam , Bończa:))
Wzajemnie Mariolu:)
Wszystko będzie dobrze
Pozdrawiam Mariolu
takie stany ukryte inspirują