ZRANIONE SERCE KOBIETY...
Samotność przemoczona łzami
deszcz smutku maluje krajobraz zranionej
milośći
Wiara tak krucha
jak płacząca wierzba kołysze się w sercu
Zdrada pełza jak paskudne robactwo
panoszy się w zakamarkach życia
Jest nieuchwytna i przebiegła
Zranione serce kobiety
odczuwa ból przeszywający na wylot
wiara w miłość rozsypana jak złoty
piasek
pustynia smutku.
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2008-05-22 12:15:52
Ten wiersz przeczytano 1130 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
a mnie się właśnie ta zdrada pełzająca jak paskudne
robactwo wydaje taka bardzo sugestywna:). "samotność
przemoczona łzami" - świetny początek. w ogóle wiersz
bardzo ciekawy..-->+ :)
I ta nadzieja. Jakże tęskne wypatrywanie oazy wsród
'złotego piasku'. I pomyśleć, gdyby nie to "robactwo".
jakże trafnie opisałaś to co można czuć w takiej
chwili.smutny ,ale ładny wiersz .podoba mi się.