Zrozumiałam
Ja wiem że kiedyś przeminę,
jak wiosna i kwiaty na łące.
Pytasz czy się boję,
a czego bać się mogę,
błękitu nieba, promyków złotych,
bo Tyś przecież Słońce.
Wciąż Ci mówiłam że nie pojmuję,
prosiłam byś dał zrozumieć więcej.
A Ty rzekłeś że mnie wystarczy, w
piersi bijące gorące serce.
Zawierzyłam, zaufałam Twoim słowom.
Pokochałam tak jak tylko młodość może.
A Ty mówisz że to wciąż za mało,
bo do szczęścia dużo więcej pragnie
człowiek.
Więc oddałam siebie całą, każdą
chwilę swego życia, uczucia
najszczersze.
Dziś wiem że miłość jest najważniejsza
i stokroć piękniejsza niż są wiersze.
Komentarze (63)
Tylko pogratulować takiego uczucia :)
Piękny wiersz. Od urodzenia wyciągamy dziecięcą rękę
po miłość i tak do końca naszego bytu na ziemi.
Pozdrawiam serdecznie.
elementarne Watsonie
Miłość jest największym pragnieniem człowieka. Oby
każdy miał szansę przeżywać!
Pozdrawiam :)
I to jest prawda pod warunkiem, że jest szczera.
Pozdrawiam serdecznie :)
Tak, masz rację, miłość to coś co w życiu jest
najcenniejsze.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj lokuś:)
A niejeden z nas niestety takiej nie uświadczy:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie to ujęłaś Loko... nic dodać nic ująć
Pozdrawiam ciepło
Miłość jest głównym składnikiem życia i trudno o jej
przedawkowanie.
Piękne słowa w wierszu :)
Miłego dnia życzę:)
Miłość ważniejsza... od wiersza,
Loka to powiedziała... pierwsza!
Wszystkiego dobrego, patent nadany.
Tak jest, podpisuje sie pod refleksja zawarta w
puencie.
pozdrawiam:)
Tak zgadzam się miłość jest najważniejsza, bardzo
piękny wiersz, na duże TAK, pozdrawiam ciepło.
Mądrze w puencie.
Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz, puenta też trafna, pozdrawiam
serdecznie loko:)
Bardzo, bardzo.