Zrozumiałam

Ja wiem że kiedyś przeminę,
jak wiosna i kwiaty na łące.
Pytasz czy się boję,
a czego bać się mogę,
błękitu nieba, promyków złotych,
bo Tyś przecież Słońce.



Wciąż Ci mówiłam że nie pojmuję,
prosiłam byś dał zrozumieć więcej.
A Ty rzekłeś że mnie wystarczy, w
piersi bijące gorące serce.
Zawierzyłam, zaufałam Twoim słowom.
Pokochałam tak jak tylko młodość może.
A Ty mówisz że to wciąż za mało,
bo do szczęścia dużo więcej pragnie człowiek.
Więc oddałam siebie całą, każdą
chwilę swego życia, uczucia najszczersze.
Dziś wiem że miłość jest najważniejsza
i stokroć piękniejsza niż są wiersze.

autor

loka

Napisany: 2020-02-02 Dodano: 2020-02-02 13:38:36

Ten wiersz przeczytano 1863 razy

Oddanych głosów: 63

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie