ZWĄTPIENIE

Smutny w zgiełku i chaosie
Skrzydła zbieram połamane
I ramiona jak na krzyżu
W górę wznoszę obolałe

Pytam Ciebie Eli Eli
Eli lamach sabachthani
Dookoła już ciemności
A my zostaliśmy sami

No i morze bezradności
Na mój eden się rozlewa
I to szczęście upragnione
Bezlitośnie mi odbiera

Ślepcem będąc naprzód gnałem
Krętą ścieżką między skały
Jeszcze wczoraj wielki duchem
Jakże dzisiaj jestem mały

Bo tak łatwo popaść w ciemność
Gdy Cię nie ma między nami
Lecz wystarczy Twoje słowo
By uleczyć moje rany

autor

brokat

Dodano: 2012-06-15 06:24:01

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie