Zwinięta w kłębuszek

Dla Mariusza...

Gdy Ciebie nie ma, gdy brak mi Twych słów,
Nie skarżę się głośno, że znów jest mi źle,
Siedzę cichutko zwinięta w kłębuszek,
W mym sercu jest żałość, lecz przetrwać to muszę,
Cudowne marzenia, radość i łzy...
To wszystko jest we mnie, oplata mnie gdy...
Poczuję, że jesteś.. tuż obok... lecz cóż...
To wszystko ulotność. Zostanie tak już??
Po prostu nie wierzę, nie była bym sobą,
Mój świat otworzyłam by dzielić go z Tobą,
Wiem to nie raj... lecz nie pustynia,
W mym świecie chcę być dla Ciebie boginią.
Boginią wieczności, miłości i łez...
Łez szczęścia, radości po sam życia kres,
Chcę dzielić go z Tobą na dobre i złe...
Powiedź mi ... czy ja tak wiele chcę ??


I czekam, wciąż czekam... zwinięta w kłębuszek...
To tylko marzenia??
Pogodzić się muszę ??

To mój ostatni wiersz... Dla niego...

autor

I[L]oncia

Napisany: 2006-12-23 Dodano: 2006-12-25 14:44:07

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie