Zwykły dzień (piękny dzień);)

Patrzę jak ludziom optymizmu brak,
Smutny, szary świat, to ich rozpoznawczy znak,
Myślą, że ktoś krzywdę zrobi im,
Kolorując wartość, ich szarych, zwykłych dni,

Drzwi do serca zamknęli dawno już,
wyrzucili nie potrzebny dla nich klucz,
ja postaram się odnaleźć go,
i odzyskać ich wymarzony dom

Wiary nie trać i postaraj się znów żyć,
Marzeniami, przecież umiesz jeszcze śnić,
Popatrz ile, może zdziałać zwykły czas,
łap garściami, każdy jego piękny dar,

Wyrzuć z siebie to co sprawia, Ci ból,
I pozostaw to na zawsze właśnie tu,
Teraz wstań i przed siebie dalej idź,
Szukaj szczęścia, które gdzieś na świecie tkwi,
Nie myśl, że ono nie dla Ciebie jest,
Tylko podziel z przyjacielem także się,
Żeby było Ci na sercu trochę lżej,
to uśmiechnij sam do siebie dzisiaj się,
i zobaczysz, że naprawdę jest OK.:)

autor

poetkaAnia

Dodano: 2007-02-26 15:28:15

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie