Żyć
... melanż uniesień podstawowego aksjomatu egzystencjalnego
gdzie zegary
chodzą za czasem
milczeć
z imieniem na ustach
słuchać
obietnic o tymczasowości
pisać
wiersze o pięknie i życiu
oddychać
spokojną wodą
— być
©, 21.03.2016
autor
Ossa77
Dodano: 2019-06-18 19:28:01
Ten wiersz przeczytano 1927 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Niezwykły to melanż...dla każdego coś do odszukania
pomiędzy.Pozdrawiam refleksyjnie..
A co jest podstawowym aksjomatem egzystencjalnym?
Być. Przekonałaś mnie we wszystkich odsłonach Osso,
pozdrawiam-:)
wybieram pisanie
wierszy o pięknie i życiu
Żyć – to oddychać takim powietrzem,
jakie chce poczuć zmysł powonienia,
w którego wnętrzu jako w pryzmacie,
wspomnień istota w lekkość się zmienia.
Żyć – to oglądać takie obrazy,
których nie wstydzą się rzęs kotary,
mających kolor wypełniający,
matki natury rozliczne dary.
Żyć – to dotykać, tego co ciepłe
w czas groźnej zimy, lodami skutej
i chłodzić dłonie w szumie ruczaju,
którego fala podkręca nutę.
Żyć – to smakować trelu leśnego,
tuż po zachodzie i wczesnym rankiem.
Żyć – to po prostu pobiec przez łąkę,
ze świeżo tkanym chabrowym wiankiem.
...pozdrawiam i spokojnego wieczoru życzę:))
Każdy wers przemyślany i ma wiele znaczeń. Wczytać
się, doszukać się zakamuflowanych myśli.
Odbierając utwór jako wiersz, powiem - ulotnie piękny.
Ale motto u góry wprowadza niezłe zamieszanie. Może
kojarzyć się z egzystencjalizmem a nie egzystencją.
Mnie raczej z tym drugim, ale pomimo mocnych zębów nie
ugryzę za pierwszym razem.
Zmykam żeby przemyśleć temat.
Pozdrawiam.