Żyć w iluzji
żyć w iluzji
wiatr mnie porwał ze snu
znalazłem się
w świecie nieznanym
w gęstwinie obcych myśli
zamykam się na nie
ale i tak słyszę fragmenty
o czym to ludzie nie myślą
rozprawiają i o nas poetach
podziwiają nasze wspaniałe
talenty co jeden to większy
pragną się grzać w naszym cieple
odkrywać piękno jakie
im pokazujemy
widzą je teraz
bo my otworzyliśmy im oczy
taki jest właśnie świat
nie jest iluzją ale jest piękny
cudowny dokładnie taki
jak im przedstawiamy
czerwone maki rosną na
polanie pokrytej śniegiem
siedzi na nich motyl i tańczy
z konikiem polnym
zapomnieli o śnie zimowym
to nie jest świat iluzji
to świat poezji
12.22 andrew
autor
andrew2402
Dodano: 2023-03-09 04:30:31
Ten wiersz przeczytano 1144 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Świat poezji bywa iluzoryczny,
ale przez to i magiczny, choć
nie zawsze, bywa też życiem pisany,
z prawdę, wcale nieiluzortyczną, różnie z tym bywa.
Pozdrawiam wieczornie.
Poezja pozwala na wszystko, nawet na taniec motyla na
śniegu.
Pozdrawiam :)
Poezja to iluzja, magiczna i tajemnicza przestrzeń,
inny świat,
z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Można mieć ograniczoną wiedzę, bo nikt nie jest
chodzącą encyklopedią, czego nie można powiedzieć o
poezji, bo ona może się rozwijać, nikt też nie broni
pobujać sobie w obłokach, mając możliwości
nieograniczone.
Miłego popołudnia :)
To prawda, poezja nie ma granic...
Poetycka wyobraźnia często kreuje rzeczywistość.
Pozdrawiam serdecznie
Tak, swiat poezji
Nie ogranicza i jest bez granic cudowny
Pozdrawiam z podobaniem :)
Zgadzam się z przesłaniem :)
Pozdrawiam
Piękny jest świat poezji...
Pozdrawiam serdecznie :)
To prawda- świat poezji jest niewymierny.
Dziękuję,
Cudowny uśmiech.
Pozdrawiam, miłego dnia
Pozdrawiam z uśmiechem
Jak najczęściej.
Pozdrawiam serdecznie WSZYSTKICH ,
Miłego dnia
I czasem warto w chmury polecieć, by potem twardo
stąpać po ziemi.