Życie
piąta rano budzik dzwoni
kto ten czas dzisiaj dogoni
biegnę prędko do łazienki
aby obmyć swoje wdzięki
gimnastykę czas zaliczyć
wiec należy troszkę ćwiczyć
na śniadanie lekka strawa
lecz nie może być to trawa
czas do szkoły już wyruszyć
połknąć wiedzę kopie kruszyć
obiad w szkole smaczny zjadam
czas do domu i do lekcji siadam
nauk nigdy jest za wiele
można też nauczyć ciele
ale sama się nauczę
kiedyś będę miała wnuczę
na kolację zjem coś z lekka
bo człek jada troszkę mleka
księżyc w skłonie się podnosi
właśnie drzemka mnie już kosi
do łazienki umyć zęby
krótki prysznic i już nic
teraz łóżko moim rajem
idę spać starym zwyczajem
będę śniła o rycerzu
białym koniu i tancerzu
ranek z nocą się tu łączy
tak też dzień się kończy
Komentarze (24)
i tak codziennie stawiamy czoła życiu pozdrawiam :)
i tak codziennie z małą przerwą:)
No i minął cały dzień. W ostatnim wersie zamiast "tak
też dzień się kończy' napisałabym " ale również dzień
się kończy. Bo przecież w łóżku początek i koniec
dnia.
Jak fajnie, że są młodzi co kochają pisać wiersze!
ladnie napisane pozdrawiam
trochę pada rytmika ale wierszyk wdzięczny
Dzień pracowity a więc czoła chylę,
lecz na zabawę znaleźć by choć chwilę!
Pozdrawiam!
I tak codziennie.
Intrygujący wiersz.