ŻYCIE JAK RZEKA

PO WCZORAJSZYCH ULEWACH.

Ludzkie życie podobnie jak rzeka
z kropelek powstaje niewielu,
potem już płynie i na nic nie czeka,
dążąc bezustannie do swojego celu.
Czasem nowe strumyki wpłyną do koryta,
rzeka staje się w wodę już bardziej bogata.
Tak jak solidna wiedza, w młodości zdobyta,
służy potem przez życia bardzo długie lata.
Niekiedy woda z łoskotem uderza o skały,
efektem jest tego niewielkie spiętrzenie.
Podobnie jak odniesione za życia urazy,
choć bolesne to wzbogacają nasze doświadczenie.
Niekiedy wody rzeki toczą sie powoli,
rzec by można, że płyną jakby od niechcenia.
Bywa, że po okresie wielkiego wysiłku
w ludzkim życiu nastepuje chwila odprężenia.
A gdy już wody rzeki wleją sie do morza
wówczas woda kończy swoje rzeczne życie,
tak jak człowiek po dopłynięciu do życia przystani
rozpływa sie w trwającym na zawsze niebycie.

autor

pomidor

Napisany: 2009-06-26 Dodano: 2009-06-26 13:22:34

Ten wiersz przeczytano 835 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie