Życie samotnego.
Pozostańmy sami ,gdy tego chcemy. Ale jest jedno ,jak nie zrobisz to i tak będziesz żałował.
Często już ze mnie znajomi szydzą
i brzydkim słowem niejeden dotknie.
A ja się śmieję z tych ich docinków
bo życie pragnę dożyć samotnie.
Po co mi żona czy konkubina
by znosić co dzień jej częste fochy.
Pragnę samotnie dożyć starości
sam też przeżywać klęski i wzloty.
Nie będę czyjejś prał garderoby
chodził do kina nawet pod rękę.
Ja chcę samotnie przeżyć swe chwile
i nie przysparzać komuś udręki.
Cóż że me łoże pustkami świeci
i się przytulić nie mam do kogo.
Ja chcę tak właśnie przeżyć to życie
i śnić o życiu długo i błogo.
Teraz me chwile mam już dla siebie
co chcę to robię i nie narzekam.
Lecz aby jeszcze mieć bratnią duszę
chociaż samotnie to ciągle czekam.
LUBELAK
Komentarze (20)
Najbardziej doskwierająca jest samotność w związku.
Tej ludzie boją się najbardziej i maja rację...
W podświadomości i tak ciągle się czeka na tą drugą
połówkę :)
Pozdrawiam ciepło
" W samotności chleb jest gorzki "ale nie można też "o
jednym oku byle w tym roku"... Swój swojego znajdzie
Myślę podobnie.
Mądrze, z humorem i sympatycznie.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrowionka :):)
Zdecydowanie lepiej być samotnym w pojedynkę niż we
dwoje, i tylko ten stan mogłaby zmienić bratnia dusza,
piękny refleksyjny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)