Życie Wracaj

Złapać to co jest życiem, wepchnąć w ciało.
Zatrzymać, poprosić, by wróciło
robi krok, jeden, drugi.
Życie,proszę, wracaj;-Wraca,jest!

Dotknąć go; nic nie dzieje się bez przyczyny
Hej życie! Nie uciekaj! zostań proszę.
Niech się pan odsunie; -szybko
Co pan robi? Jak to co?

Namawiam, to co jest życiem
Już go nie ma, do cholery!
Udało się!- przekonał je;wróciło!
Zostaw to łóżko,niech pan wraca !

Nie zdecydował się czekał za drzwiami.
Bardziej wyrazista,czarna chmura.
Boi się jej? Nie, nie powinien!
Rozmawiać; nie ma czasu.

Podał rękę, nic nie mówi.
Wdzięczny był przymknął oczy
Lata odkrywał,to co lubi;
niespodzianka?

Bukiet kwiatów, Frezje pachnące frezje
To przerabiał przez te lata.
A w sypialni flakon, nim dwanaście smukłych róż
Ależ nas przestraszył!

autor

Volar

Napisany: 2010-12-27 Dodano: 2011-09-16 01:10:47

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie