ŻYCIOM

Życiom tym co byli ślę pokłon
podaję dłoń tęsknoty
na cały tamten świat
i serce niewypłakane
śmiertelnym takim jak ja

wiatrem wspomnień zawiało
smutki przywędrowały
za granicą szarą
powszedniego dnia
nie widzę w nim Was

rozdzieleni i nie drgnęła ziemia
świat rozpadł się na tysiące
jedynie świecących kryształów
w każdym z nich dusza
piękna co nas kochali


te światła nadal w nich są
i niech się palą w ten dzień
i zawsze w pamięci
jak nieme ucałowanie.

Łódź,30.10.2007r. ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2007-10-30 02:17:17

Ten wiersz przeczytano 1092 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie