Żywa nadzieja

Karmiłaś mnie wiarą, białą wiarą
Dałaś mi miłość w złota kolorze
Wydawać się mogło, że kochałaś
Złudzenia zniszczyły mój pałac.

Kogoś pokochałam
I zabiła mnie namiętność i cnota
Wierzyłam i los zaklinałam
Zabiła mnie wiara w wieczność żywota

W zimnej śmierci otchłani
Oczy z ognia błyskami
Są martwe…
Przeżyła tylko nadzieja

Nie zabijesz jej czerwienią
Barwą, w której krople krwi się mienią.

…Bo nadzieja zawsze umiera ostatnia…

autor

Alicja Sztuka

Dodano: 2008-08-28 00:04:27

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie