Żywioły

Są ludzie jak słońce,

Co po niebie wędrują.

Ich słowa są gorące,

Lecz czasem gorącem mordują.


Są jak księżyc ludzie,

Co rozjaśniają nocy mrok.

Lecz zapominają o trudzie,

Gdy wokół pojawia się gwiazd tłok.


Są ludzie jak rzeka,

Co dwa brzegi mają.

I każdy z nich jak rzeka ucieka,

Bo oni swój nurt ustalają.


Są ludzie jak wiatr ulotni,

Nigdy nie wiadomo gdzie każdy z nich wieje.

Przez nieuchwytność są oni zawodni,

I nigdy nie wiadomo co się z nimi dzieje.


Są ludzie podobni do ziemi,

Jak ona rodzący owoce.

Również jak ziemia są niemi,

Spokojnie spędzają noce.


A teraz niech każdy na chwilę w miejscu stanie,

Otrze z oczu łzy.

Ja dziś zadaję Ci pytanie,

Kim tak naprawdę jesteś Ty...

autor

MyszAs

Dodano: 2006-11-22 20:50:33

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie