Zza serc

jeśli mieszkasz w burcie gdzie jednooki ptak uwalnia z nadziei jeśli chwytasz dzień jak wczoraj z braku tchu

zza mgły dziób okrętu wyłania swoje rozstania
a przecież wiosny nam trzeba tylko tej prawdziwej
krzak zamyka oczy
wtedy czuje niechęć do przyrody

dryfuje kolor a powiew sprawia
że nie ma to jak promień Boży
przedwiośnie tak wygląda moje serce
czekam na szmaragdy owej miłości

odpierałem wyłącznie ciosy
wilgotne wrażliwe wargi
uczyłem się fechtunku serc
zamyślony w cichej zbroi


Na nie pożądanie, przed odwagą
zabicia serc - zza gradu łez.
a zza serc?

posłuchaj szumu drzew i zastanów się jak długo wytrzymasz pod wodą, bez oddechu, bez serca, bez słuchu, bez miłości

autor

Skromny.

Dodano: 2012-07-15 12:56:37

Ten wiersz przeczytano 1440 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie