"Uczę się ciebie Człowieku... Powoli się uczę, powoli... Od tego uczenia trudnego raduje się serce i boli. O świcie nadzieją zakwita, pod wieczór niczemu nie wierzy. Czy wątpi, czy ufa jednako do ciebie Człowieku należy."
www.boogi.photoblog.pl
Witam wieczorową porę i jednocześnie dziękuję...
Samemu sie nie da. Ale przyszłość kiepska...
PS. Wykorzystując "dziwne nazwy miejscowości",...
Jobo - jak tu nie wykorzystać tak fajnych nazw...
Ogarnął się! Głos mój!
Limery zawsze fajne! Głos mój!
Przepiękny wiersz ku pamięci taty. Niech...