Autor: Emi

W deszczu.

Poszłam kiedyś tą ścieżką
co w nieznane się wije
smutek deszczem w parasol
bębnił monotonnie
mokre nogi i oczy
i serce niczyje
sama jak strach na wróble
smutna...nieprzytomnie.
Moją rozpacz dzieliło
zapłakanie nieba
wiatr parasol wyszarpał
przy napadzie złości
nie wiedziałam wtedy
że tego mi trzeba
czym zakwitł mak czerwony
troszeczkę miłości.