*** [Rozmowy poezją...]

Rozmowy poezją – językiem nieznanym
Dialogi urywanych wątków…
Odpowiedź odległa o parę kroków…

Rozmowy miedzy wierszami…
Czy to takie dziwne?
Dlaczego nikt nie śmieje się z listów?

Mogę znieść wszystko, nawet rozstanie
Lecz te milczenie w mej głowie…
…zbyt okrutne…

Wciąż wpatruję się w tą czterobarwna tęczę,
A właściwie cztery odcienie szarości…
Ona nie mówi lecz słyszę jakby pieśń…
Słyszałam niegdyś o tym… ale nie wierzyłam…

Czy wiara może być bolesna?
Nie! Nie mówię już o tym!
Ona… ona już we mnie umiera…

26.01.2005r.

autor

agnus

Dodano: 2005-07-09 15:04:57

Ten wiersz przeczytano 1161 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie