,, Adam i Ewa

Na pomoście słowa pisane,
przez deszcz zostały zabrane.
Były tam słowa cenniejsze od Miłości,
pisała je dziewczyna, do chłopaka z przeszłości. Lecz on gdzieś zaginoł, gdy dowiedział się o śmierci dziewczyny z jego dawnej pamieci. A tą dziewczyną ona właśnie była, ta co na pomoście słowa ujawniła. Mógł je przeczytać wiedział by jak będzie, szukał by dziewczyny poprostu wszędzie. Tam pisało że żyje lecz śmierć upozorowała, chcąc zobaczyć co by odchłań śmierci jej dała... Poszła na pomost by zmazać przykre słowa, lecz kłamstwa chyba nic niepokona. A jednak już ich nie było, czy zmazał je czas? i nie został ani najmniejszy ślad. Nie to on je zmazał, bo nie chciał by kłamała by swoje i jego życie za szczeście miała. Szkoda że tak póżno to zrozumiała i w taki głupi sposób je zmarnowała. Lecz podobno trwają w dawnym życiu Adam i Ewa w tajemnym ukryciu.

Dla wszystkich tych ktorych opuściłam:*:(

autor

Pa-ulka

Napisany: 2004-09-03 Dodano: 2008-02-19 01:22:41

Ten wiersz przeczytano 951 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie