... bo przyslaniają lzy...

Deszcz obija się o zakurzone szyby
Kropla za kroplą po życiu spływa
W chmurach grzmotami losy jak nuty układa
Przez błyskawice szczęścia ubywa

Błękit oczu to niebo płaczące
Łzy to krople deszczu letniego
Grzmoty to cierpienie duszy
Błyskawica to cząstka serca, umierającego

W pokoju ciemniejszym od nocy
Ból i cierpienie
Parę słów raniących wciąż krąży
Znika cenne marzenie...

Chcę ciemność zamazać jasnością
Chcę przywrócić radość, nadzieje
Chcę zniszczyć okrutne słowa
Chcę zamknąć okno, odegnać zawieje

Nie mogę wstać i się bronić
Każda gorzka łza dobija
Zabiera bezczelnie moje pragnienia
Powoli, niewidzialnie zabija...

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-07-09 Dodano: 2006-07-10 11:05:38

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie