-chleb-

wychodzę...
do miasta po chleb

zostawiam w domu żonę
i małego Jasia
(trzy razy już się poruszył)

będzie z niego dobry żołnierz

oni potrzebują mojej opieki
gospodarstwo
dom

chciałbym być przy porodzie

kiedyś Jasio dorośnie
wyjedziemy
już marzy mi się
mała chatka z ogrodem

Marysia przy kominku
robi sweter na drutach
chłopcy grają w piłkę
dobrze nam jest
wiem to

teraz trzeba ostrożnie
najlepiej
być niewidzialnym
pomalutku
kochani...zaraz wracam


miałem kiedyś ojca

wyszedł...
do miasta po chleb

autor

shwedi

Dodano: 2005-05-06 22:35:10

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie