*** /gdybyśmy z innych galaktyk/
gdybyśmy z innych galaktyk byli
karmazynowych albo modrych
zza sinych mgławic
ty z innych zdarzeń
ja z cisz pierścienia
gdybyśmy nocą nie widzieli nieba
nie przeczuwali sensu przebywania
między oczami
a promieniowaniem
tej cyberbaśni
gdybyśmy nie wpinali dotyku
w nieśmiały jedwab ciepłych dłoni
w mikrokosmosie łąki
stokrotka świeci
pod źdźbłem istnienia
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2015-08-18 19:57:16
Ten wiersz przeczytano 2201 razy
Oddanych głosów: 60
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Podoba się twoja "kosmiczna refleksja":)))
Wando, ktoś powiedział, że należą Ci się ukłony. Nie
bardzo mogę się skłonić, ale dziękuję Ci całym moim
wzruszeniem.
Nie mogę się naczytać, świetny.
niesamowity wiersz, dawno takiego nie czytałem :)
Przepiękny wiersz! Pozdrawiam
Pięknie... jestem pod wrażeniem.
No ale kto jak nie Ty... :)
Alino, podnieść niewiadomą do potęgi nieskończonych
szans... czyli nie liczyć, tylko żyć :-)
"gdybyśmy nie wpinali dotyku
w nieśmiały jedwab ciepłych dłoni..."
cóż warte byłoby wszystko; mikro, makro (względem
czego)?
Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam
:-)
Wando, jak policzyć dni policzone?
Pozdrowienia.
Jak zwykle ciekawy wiersz,
co do kosmosu,to ponoć jest
w nim planeta podobna do ziemskiej,na której jest
prawdopodobne życie,ale trudno do niej dotrzeć,jest za
bardzo oddalona.
Miłego dnia życzę:)
Podoba sie.Gdybysmy, gdybysmy...
Pozdrawiam.
Patrząc nocą w bezkres wszechświata bardziej tęsknie
za tym czego nie znam tam gdzieś,a nie za tym co mam
tutaj obok. Zawsze myślałem dlaczego?
to wszystkich nas dotyka,
bo każdy z nas
to odrębna galaktyka
która przez przestrzeń i czas..umyka
przeznaczania dotyk słodki
dotyka też i stokrotki
Kto wie. Milutko pozdrawiam.
Wciągająca życiowa refleksja. Wiersz rozbudza
wyobraźnię. Kto wie jak by było gdyby było inaczej.
Pozdrawiam:)