Smutno mi
gdy będę ptakiem
unoszącym się w przestrzeni
powitam krzykiem
świat pełen ludzkiej komedii
dziś błądzę
by poklask zdobyć
Kołobrzeg
6.11.2010
autor
maltech
Dodano: 2010-11-06 11:45:40
Ten wiersz przeczytano 813 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
smutna puenta.
Zygmuncie nie zmienimy ludzkiej mentalności, nawet
patrzac z góry. Ci co chcą grać komedię, nie
zrezygnują z niej, zbyt dużo mają do stracenia.
Uśmiechnij się.
Pozdrawiam serdecznie
Krotko i bardzo ladnie...:)
jak dla mnie niesamowity wiersz ...pozdrawiam
faktycznie smutne to rozważania, kogoś kto unosi się
na fali poklasku, z jednej strony pragnie go bardzo, z
drugiej mierzi go ten ludzki małostkowy świat...
szkoda mi peela, bo przecież jest tyle piękna wokół,
trzeba tylko go dostrzeć :-) bardzo ciekawa miniatura
:-)
Wiersz ciekawy, chociaż krótki, lecz daje dużo do
myślenia...
Nie wiem o jaki poklask chodzi, tutaj przychodzą mi
różne myśli, ale będąc ptakiem zdobędziesz wszystko.
życzę Ci tego. Ciekawy i konkretny wiersz.
Pozdrawiam:)
ja też błądzę, szukam ciągle nowych ścieżek, uciekam
od tłumu, nie chcę poklasku...ładna i szczera
miniaturka...pozdrawiam
Witam maltech...podobne a prawie takie samo spojrzenie
na świat z tym że jeszcze błądzę,ale to tak na
marginesie...wiersz krótki i ciekawy...powodzenia
nikt nie jest idealny w sumie ;) błądzenie ludzkie, z
czasem drogę odnajdzie....
Kto dziś nie błądzi, ten tylko co sądzi
że jest nieomylny i niestety w polityce
tworzy kabarety. Pozdrawiam.
wszyscy błądzimy, niekoniecznie dla poklasku...
Życie zaczyna się rozwijać dopiero wówczas, gdy
kochamy tych, którzy nie mogą się nam na nic
przydać.Więc póki co to witaj ludzi zwykłym "dzień
dobry"
ptakiem jest gdy kocha a poklask to dla gawiedzi i
tylko radość niewielka Wiersz o marzeniu Ładnie :)
tak często to tragikomedia.. dla ptaków musimy być
arcyzabawni w tym naszym życiu. ciepła jest
świadomość, że być może kogoś sobą rozbawiamy..