W koszu ludzkich śmieci...
zwiędły kwiatek złożył płatki
na palecie kolorów malarza
dar miłości dla kochanej
odszedł w zapomnienia stuleci
zgięta ramka skrywająca
starą fotografię dziewczyny
przedarte na pół zdjęcie
z dopiskiem dla Aliny
lalka znoszona falami uczucia
małej dziewczynki
bez nogi potargana
patrzy na twarz porcelanowej
indochinki
w koszu tym historia
swój wieniec przeplata
snem swoistym marzeń
i pragnień naszego świata
szukając odrobiny w nim natchnienia
spotykamy się ze smutkiem zapomnienia
rzeczy które nas otaczały codziennością
stały się dla kosza ludzką zawartością
chołowice
....często tez nasze uczucia wrzucamy do tego kosza ludzkich zapomnianych spraw...
Komentarze (42)
Zamyśliłam się czytając Twój wiersz...jak zawsze warto
u Ciebie się zatrzymac. :) pozdrawiam cieplutko
Podoba mi się :)
Sama napisalam kiedys wiersz "Kosz na smieci", w moim
mozna bylo znalezc tylko jeden dzien, w Twoim jest
cale zycie. Pozdrawiam.
Choć coś jest już stare trudno się z tym rozstać.
Łączą nas z tym wspomnienia dobre lub złe. Zostaje w
tym przedmiocie cząstka naszego życia.
Ładny wiersz. Skłania do refleksji. Starannie
poprowadzony.
"...snem swoistym marzeń..." ....................
strzępki słów, migawki obrazów, nuty zapachu... to
piękna kolekcja, nie śmietnik
Bardzo ale to bardzo piękny wiersz+ pozdrawiam
serdecznie.
życie przemija jak ulotna chwila, przedmioty z
przeszłości wspomnienie umila,bardzo ładny wiersz
Dla jednych śmieci dla innych bezcenne skarby.Super
wiersz:)
Myślę, że każdy , choć nie każdy się przyzna, grzebał
nie raz w śmieciach. Pozdrawiam serdecznie:)
w takim koszu zawsze jest coś, co jest nam bliskie...
byle nie wyrzucać uczuć do śmieci...niekiedy warto
zrobić porządki, ale bez przesady:) ładny wiersz
ileż bogactwa w tym koszu - wszelakiego, może warto
coś jednak odzyskać :-)
Wyrozumiałość dla biegu życia i różnych
postaw,pozostawia czytelnika w zadumie.Pozdrawiam
Najważniejsze, żeby to dla nas nie były śmieci :)_