Królowa cierpienia

W najciemniejszych chwilach to właśnie ja przychodzę.
Do twego łoża bardzo blisko podchodzę…
Skradam się po cichu w nocy,
Lecz nikt nie docenia mej mocy,
Dopóki sam się nie przekona,
Że mnie nie da się pokonać...

Jestem panią bez sumienia.
Nikomu nie daję wytchnienia.
Zmuszam do wszystkiego złego
Nawet człowieka najsilniejszego.

Zabijam duszę, pozostawiam ciało.
Niech męczy się bólem, skoro tak chciało.
Niech błaga o litość pokornym gestem,
A kiedy spyta, kim jestem,
Odpowiem: Dama Potępienia.
Oto ja- Władczyni Cierpienia!...

autor

Reila Danza

Napisany: 2006-01-21 Dodano: 2006-01-24 15:44:53

Ten wiersz przeczytano 819 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie