* (leżę i czekam...)

leżę i czekam
na efekt
na twardym od porannego
szkła światła
stole
po kilkugodzinnej nocnej
operacji


ze skalpelem księżyca
jak bumerangiem
zahaczonym o zbyt miękką cięciwę
szyi
czekam i puszczam sok
którego ażurowe plastry słońca nie ukryją
którego kremowe opatrunki świtu nie zatuszują


czekam na efekt


dość skomplikowanego zabiegu
wyjęcia wnętrzności


w międzyczasie
zaprzyjaźniam się z chirurgiem
który mnie otworzył
wolę jego ciemne sposoby
niż naturalne jak światło dnia
narzędzia


leżę i tęsknię
za chłodnymi ustami skalpela
dociekliwej gwiazdy
tak podobnej
i tak różnej od szyderczych sztućców dnia

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2007-06-30 10:26:00

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie