O ludziach

+ W pogoni za slowem =

witaj człowieku porzucony
witaj człowieku znudzony
witaj człowieku łkający
witaj potworze szydzący



gdy wojen pyl opadł krwawy
krucjat stanął sznur niemrawy
wojowników mieczem nawracających
pomazańców nielada konających


nadszedł smutek nowy
tym razem mniej kolorowy
krwiopijców chmary nieokreślone
padły na ziemie niczym niezagłuszone


zapadły w sen nasze sumienia
świat płaczący o nich wzmienia
zapomniały nasze zmysły
radość gdy na świat przyszły


o miłości kiedyś usłyszeli
ludziach, którzy o niej wiedzieli
zatrzasnęły się drzwi współczucia
nadszedł czas z zaciekłością knucia


Zegnaj człowieku upadły
zegnaj potworze z strachu zbladły
zegnaj potworze zdradzony
zegnaj potworze pozorami powleczony



nadszedł czas co trwogę budzi w nas
płaczu i zębów trzasku

autor

Inkwizytor

Dodano: 2007-01-14 22:37:46

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie