Miłość...
....dziękuje Ci moj Skarbie....
Wszyscy odchodzą lecz Ty zostań.
Zostań w mym sercu już na zawsze.
Podarowałeś mi największy skrab.
Skarb który daje mi wiare.
Pozwala mi żyć...to skarb Miłosci.
Miłości którą mógł wymyśleć tylko ten stary
mędrzec.
Który spogląda co dzień na nas z góry.
Miłosci która przepełnia do głębi.
Każdy kawałeczek mojego serca...duszy i
ciała.
Dziekuję Ci za tą miłosc Kochanie Moje!!
autor
Weronika
Dodano: 2004-08-31 19:26:46
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.