** MYŚLI LATAWCE **

Przysiądę cichutko
na parkowej ławce.
Wypuszczę z uwięzi
swych myśli latawce.

Puszczę wolno słowa,
z piersi wyrwę serce.
Złapiesz je, czy wrócę
w smutku i rozterce?

Bo miłość jak wiatr
to cichnie, to hula.
Raz spada euforią
to odchodzi w bólach.

Nie widać jej wprawdzie
lecz czuć każdą tkanką.
Pozwól więc, bym twoją
się stała wybranką.

Poproszę, wiatr-figlarz
w serce twe zapuka.
I przyjdziesz do parku,
by mnie tam odszukać.

A gdy już cię zwabię
uśmiechem, spojrzeniem,
odejdziemy razem
w alei spełnienie.

Zapalimy gwiazdy
pocałunków żarem.
Będę ci ostoją,
ty dla mnie filarem.

autor

nureczka

Napisany: 2006-06-25 Dodano: 2006-06-29 00:06:23

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie