*** NASZA ODYSEJA ***

Wyciągnęłaś do mnie swoje dłonie bym je przyjął i przyjąłem je... Podałaś mi swoją duszę, abym w mojej uwił dla niej gniazdko i to zrobiłem... A teraz rozbudzasz moje emocje i one słowami piękno Ciebie wyrażają

Przed nami błękitu horyzont bezkresny
On styka się z fali szmaragdu żywiołem
Wśród piany się przechadza Posejdon cielesny
Swym trójzębem odwraca bałwany z mozołem

A nasza łódź płynie... tak prosto... przed siebie
W słonecznym blasku przebywa morskie szlaki
Za nami też podążają gwiazdy po niebie
I Księżyc... a on, co noc dla nas jednaki

W przestrzeni się zbierają nasze emocje
Niczym chmury energią swą naładowane
A ty we mnie wtulona przedkładasz swoje racje
Że tylko we wszechświecie żyć nam będzie dane

W twych oczach jest płomień, to on poprowadzi
Przez otchłanie piekielne... zieleń równin Raju
Wszystkiemu co spotkamy będziemy radzi
Bo piękno wszechświata dusze się poddają

Z bezkresu morskiej toni, do błękitu nieba
Nasza droga jest bliska... razem popłyniemy
By żyć tak jak chcemy, tego nam jest potrzeba
A wszystko od życia sami sobie już weźmiemy

Biorę Ciebie w ramiona, swoje skrzydła rozwijam
Byśmy mogli swe wędrówki rozpocząć po szlaku
Z daleka spoglądać, jak wszystko przemija
A na nas, upływ czasu, nie wyciska znaku

A kiedy już syci wrażeń przestrzeni przebytej
Spoczniemy w magnetyzmie dobytym z Nowej
Będziemy cząstkami się dzielić radości przeżytej
I z serc naszych dziś popłyną uczuć tony nowe

napisany Warszawa dnia 27.02.2007r.

autor

HERMES

Dodano: 2007-02-28 00:01:11

Ten wiersz przeczytano 1162 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie