A nasze nie
rozległ się trzask tłuczonego
szkła
coś się stłukło bo kruche było
rozprysnęło się na
drobne kawałki
nie można już ani posklejać
ani połączyć
coś się wylało z naczynia
znikając w szparach i
rozpadlinach
nie można już ani pozbierać
ani odsączyć
a nasze naczynie - choć
kruche
trwałe jest
trzymamy w dłoniach wzajemności
delikatnie lecz pewnie
aby nie uronić ani jednej
kropli
z tego płynu
bo jest zbyt cennym
dla nas
15.02 - 16.02.2006.
Komentarze (45)
Optymistyczna refleksja Kazapie, miłość i nadzieja to
to czego sercom trzeba.
Świetna refleksja! Pozdrawiam!
To co najcenniejsze jest w nas :)
Nasze naczynka są delikatne, więc chrońmy je, bo tak
łatwo je stłuc, dobra refleksja, pozdrawiam
oby szczęście nie wyciekło pomiędzy palcami, dłonie
razem jak miseczka,
miłość w nich trzymamy.
Pozdrawiam serdecznie
Zadumałam się....bardzo mi się podoba. Podrawiam
serdecznie :-)
Naczynia z reguły stoją obok siebie, więc ceńmy też te
inne,
a będzie nam jak w niebie:)
Dobrego dnia!
Dobra refleksja.
Pozdrawiam:)
Tak to prawda wiele te nasze naczynia potrafią
pomieścić ae sa bardzo delkatne i kruche Należy wiec
delikatnie ale bardzo mocno trzymać je w swoich
dłoniach i bardzo uważać by sie nie rozbiły
A jeżel są bardzo drogocenne to jeszcze można
spróbować je skleić :)
Serdecznie pozdrawiam życząc pogodnego poniedziałku
-- "a nasze nie", więc należy dbać, by żadna rysa nie
powstała, by tak cenną zawartość donieść do końca
swoich dni..
-- pozdrawiam w jesienny słoneczny dzień..
zefir - serdeczne dzięki
Grażyno - nie tylko z przyjacielem powinniśmy tak
postępować - świadomie prowadzę w w wierszu - poprzez
te naczynia do refleksji
Kryha - to naczynie nie odstawia się na półkę
Basiu - tak dbajmy o to naczynie bo jest w nim nie
tylko nadzieja ale i ...
pozdrawiam
Karolu musimy dbać o nasze naczynie ale dobrze ,że
jest nadzieja Pozdrawiam serdecznie :)
Ja bym odstawiła na półkę, bo a nuż by się stłukło.
Z przyjacielem tak trzeba postępować i ten skarb
największy chronić.
Mądra refleksja zawarta w ładnym wierszu.
Pozdrawiam. Miłego dnia.
Piekny refleksyjny wiersz pozdrawiam