*** (Nie wracaj już proszę, nie...)

bo po co.?

nie wracaj już proszę, nie
- choć tęsknota jak ostrze będzie tkwić
zostaw duszę i ciało me
- ja będę ją z żalem przy sobie kryć

teraz spokojem już tylko wiatr
wiejący pustkowiem przez cały mój świat
"przetrwamy" - niegdyś szczęśliwe twoje słowa
dzisiaj pozostał fałsz - i nieludzka trwoga

_____________

stacja, MOJE JA wysiada
swoje niebo łzą naprawia
tęsknić będę sobą całą
podtrzymując własną wiarą

autor

Nataliaa

Napisany: 2007-04-13 Dodano: 2007-04-14 16:19:43

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie