*** (Nie zrozumie nikt)
Nie zrozumie nikt
ptaka delikatnie muskającego przestworza
płynącego w nieznane
Nie pojmie umysł
krwistego zachodu słońca
nad jeziorem pełnym tataraku
Nie obliczy głowa
tego co w zakątkach duszy
skrzętnie uwiło gniazdko
Tchnienia zachwytu
pieśni pochwalnej
zmysłowego dotyku o poranku
bliskości serca
Nie zrozumie nikt
co to znaczy być
Rzeką emocji zalewać świat
Jak liść jesienny
cieszyć się podmuchem wiatru
Kochać
jedyny sens dni
muzą była "Smuga cienia" Wojciecha Kilara
autor
Błękitna
Dodano: 2007-10-05 22:02:04
Ten wiersz przeczytano 489 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.